کتاب ریگ ودا و کتاب دساتیر

توضیحات

کتاب ریگ ودا ( + کتاب دساتیر ) – فارسی – 1410 صفحه

ریگ‌ودا (به سانسکریت: ऋग्वेद ṛgveda) مجموعه‌ای از اشعار و سرودهای مذهبی هندو به زبان سانسکریت ودایی است و یکی از چهار متن اصلی در مجموعهٔ شنوده‌های (شروتی) مقدس هندوئیسم یعنی وداها و کهن‌ترین بخش آن است که احتمالاً حدود سال‌های ۱۷۰۰ تا ۱۱۰۰ پیش از میلاد در منطقهٔ شمال غربی شبه‌قاره هند تألیف شده‌است. ریگ‌ودا از کهن‌ترین متون به زبان‌های هندواروپایی است و از نظر زبان‌شناسی و محتوایی پیوند نزدیکی با اوستا دارد. این کتاب شامل ۱۰۱۷ قطعه شعر و ۱۰۵۰۰ بیت است و برخی از بیت‌های آن امروزه نیز در دعاهای مراسم دینی هندو استفاده می‌شود و به این خاطر این متن یکی از کهن‌ترین نوشته‌های بشری است که هنوز کاربرد دارد.

کتاب ریگ ودا ( + کتاب دساتیر ) – فارسی – 1410 صفحه

در هزاره دوم پیش از میلاد؛ ریگ‌ودا که از قدیمی‌ترین اشعار و سرودهای مذهبی هندی به زبان سانسکریت ودایی است، سروده شد.^[۱]

کتاب ریگ ودا ( + کتاب دساتیر ) – فارسی – 1410 صفحه

به بیان دیگر پژوهشگران ریگ‌ودا را کهن‌ترین نوشتار دینیِ تاریخ بشر می‌دانند. دیرینگی ریگ‌ودا که به سانسکریت ودایی سروده شده، به ۱۵۰۰ تا ۱۲۰۰ پیش از میلاد می‌رسد اما پیشینه سنت شفاهی آن مربوط به روزگاران بسیار پیشین است. این نوشتار نمایانگر فرهنگ نخستین آریایی‌ها در شبه‌قاره هند است و دربرگیرنده سرودهایی است که به نیروهای طبیعی، نظم کیهانی (رتا) و خدایان ودایی مانند آگنی و ایندرا و وارونا می‌پردازد. انتقال سینه‌به‌سینه ریگ‌ودا از نسلی به نسل دیگر سبب شد که این اثر برای هزاران سال دست‌نخورده برجای بماند. ریگ‌ودا که کهن‌ترین نوشتار بازمانده از خانواده زبان‌های هندواروپایی است، پایه‌های دین ودایی را ساخت که در روزگاران پسین به هندوییسم دگرگون شد.^[۲]

کتاب ریگ ودا ( + کتاب دساتیر ) – فارسی – 1410 صفحه

دَساتیر یا دساتیر آسمانی نام نسخی (کتابی) از یکی از پارسیان هند به نام آذرکیوان است که در سده دهم هجری قمری در زمان اکبر شاه گورکانی (هم‌زمان با سلسله صفوی) نوشته شده‌است.

آذر کیوان این کتاب را به پیامبری بنام «ساسان پنجم» نسبت داده‌است که به زبانی است که هیچ همسانی و خویشاوندی‌ای با زبان‌های دیگر ندارد اینگونه برمی‌آید که این زبان برساختهٔ خود آذرکیوان بوده‌است.

از آنجا که زبانی که کتاب دساتیر آسمانی بدان نوشته شده را تنها آذرکیوان می‌دانسته، وی خود این کتاب را به پارسی برگردانده و تفسیر و نِگیزش‌هایی بر آن نوشته‌است. در برگردان دساتیر آسمانی به پارسی، آذرکیوان کوشیده‌است که تنها واژگان پارسی بکار برد و از کاربرد واژگان عربی و بیگانه پرهیز کرده است.

در برگردان کتاب دساتیر به پارسی، آذرکیوان برای شماری از واژگان عربی که برابر پارسی آنها را نمی‌دانسته، واژگانی را برساخته که به آن‌ها واژگان دساتیری گفته می‌شود. بیش‌تر این واژگان بر پایهٔ بنیادهای زبان‌شناسیک و ریشه‌شناسیک ساخته نشده‌اند. شماری از این واژه‌ها نیز از زبان سانسکریت، نوشته‌های زرتشتی به زبان پهلوی (زند و پازند) و از اوستا گرفته شده‌اند.

چند نمونه از واژگان دساتیری:

• فروزه: صفت
• سفرنگ: تفسیر کلام خدا
• دهناد: نظام، سامانه
• فرجود: معجزه
• فرنوش: خرد فلک قمر
• فرنود: استدلال، برهان
• فرشاد: روان و خرد کره مریخ
• فرزبود: حکمت
• فرساد: دانشمند
• فرسار: نیروی دات (داد)

شماری از واژگان دساتیری در زبان پارسی کاربرد پیدا کرده‌اند و در دو واژه‌نامه برهان قاطع و انجمن‌آرا بسیاری از واژگان دساتیر بی گفتن بن‌مایه‌شان آمده‌اند. برخی از این واژگان در سروده‌های سرایندگانی مانند ادیب‌الممالک فراهانی و فرصت شیرازی نیز به‌کار رفته‌اند.

• کتاب ریگ ودا ( + کتاب دساتیر )

• زبان : فارسی

• تعداد صفحات : 1410 صفحه

• نوع فایل : pdf

فروشگاه A,Z.I’M