توضیحات
خلاصه آموزه های هندوئیسم ، بودائیسم ، تائوئیسم و مزدیسنا – ( تحقیق ) – فارسی
هندوییسم (به انگلیسی: Hinduism)، هندوگرایی، آیین هندو یا هندوتوا (نام قدیم: دین برهمایی)، که با نام سانتانا (Sanatana) به معنای آیین جاودانه در میان هندوها معروف است، یکی از دینهای هندی میباشد که با بیش از چهار هزار سال قدمت، قدیمیترین دین جهان محسوب میشود و پیروان آن اغلب در هند و بخشهای پهناوری از جنوب و جنوب شرق آسیا زندگی می کنند. آیین هندو پس از مسیحیت و اسلام، سومین دین بزرگ جهان است.[۱]
هندو برگرفته از نام رودخانه سند است که ایرانیهای باستان به عنوان منطقهای جغرافیایی که دارای سرزمین پهناور و تمدنی در پیرامون رودخانه سند است به کار میبردند.
این تمدن را موهنجودارو و هاراپا نیز نامیدهاند.
هندوئیسم ، بودائیسم ، تائوئیسم و مزدیسنا
اسکیلاکس که از سوی داریوش بزرگ، مأمور پیمودن رود سند بود، نام هندوس را در نوشتههای خود به کار برده است. اما بعدها در دوره اسلامی نام هندو علاوه بر جغرافیا، به مذهب مردم این منطقه نیز گفته شد. بعدها پیروان آن دین هم، خود را هندو نامیدند و هندو نام رسمی این آیین یا دین شد.[۲]
خلاصه آموزه های هندوئیسم ، بودائیسم ، تائوئیسم و مزدیسنا – ( تحقیق ) – فارسی
بوداگرایی،[۱][۲][۳][۴] بودیسم،[۵][۶][۷] آیین بودایی[۸] یا آیین بودا[۹] (به انگلیسی: Buddhism) یکی از دینهای هندی با ۵۰۰ میلیون پیرو در سراسر جهان است. این دین برپایه فلسفهای مبتنی بر آموزههای گوتاما بودا[۱۰] که در حدود ۵۶۶ (پیش از میلاد) تا ۴۸۶ (پیش از میلاد) میزیسته، بنیانگذاری شده است.
هندوئیسم ، بودائیسم ، تائوئیسم و مزدیسنا
آیین بودا به تدریج از هندوستان به سراسر آسیا، آسیای میانه، تبت، سریلانکا، یمن، آسیای جنوب شرقی و نیز کشورهای خاور دور مانند چین، مغولستان، کره و ژاپن راه یافت. آیین بودایی به عنوان دین پاکان[۱۱] در نظر گرفته میشود و با ۵۰۰ میلیون پیرو یکی از ادیان اصلی جهان بهشمار میآید. آیین بودا بیشتر بر کردار نیک، پرهیز از کردار بد و ورزیدگی ذهنی تأکید دارد.
آماج این ورزیدگیها پایان دادن به چرخه تولد مجدد یا سمساره است که از طریق بیداری یا درک واقعیت راستین، رسیدن به رهایی یا نیروانا صورت میگیرد. اخلاقیات بودا گرایانه بر دو اصل بیگزندی و رواداری برپا شده است. آثار نوشتاری بوداگرایی بسیارند و بخش ارزندهای از ادبیات دینی جهان بهشمار میروند.
خلاصه آموزه های هندوئیسم ، بودائیسم ، تائوئیسم و مزدیسنا – ( تحقیق ) – فارسی
تائوئیسم یا دائوئیسم (به چینی: 道教) و (به انگلیسی: Taoism) یا فلسفه تائو، دینی منسوب به لائوتسه فیلسوف چینی که بر اداره مملکت بدون وجود دولت و بدون اعمال فرمها و اشکال خاص حکومت مبتنی است، که در قرن ۶ پ.م در چین با مجموعهای از معتقدات و مناسک و اعمال مذهبی پیدا شد و بعدها با مسائلی فلسفی و عرفانی نقش بست. این اعتقاد اکنون ۲۵۰۰ ساله است و ریشه آن به کشور چین بازمیگردد.
هندوئیسم ، بودائیسم ، تائوئیسم و مزدیسنا
بنیانگذار این دین، فردی به نام لائوتسه است. او یکی از بزرگترین فیلسوفان قبل از کنفوسیوس بود. وی از سیاست بیزار بود و شغلش کتابدار سلطنتی چو بود که به آن علاقهای نداشت؛ بنابراین در صدد ترک چین برآمد.
هنگامی که قصد عبور از مرز چین را داشت مرزبانی به او گفت: «حال که دستگاه حکومت را ترک و گوشه نشینی را انتخاب میکنی، برای من کتابی بنویس» او کتابی را در دو بخش که مجموعاً ۵۰۰۰ کلمه داشت نوشت و بعد از آن آواره شد. محل مرگ وی مشخص نیست اما گفته میشود که ۸۷ سال عمر کرد. نام کتاب او دائو ده جینگ به معنای راه و فضلیت بود. به نظر برخی از محققان اندیشههای اولیه تائویی قبل از لائوتسه بوده ولی او آن را زنده کردهاست.
خلاصه آموزه های هندوئیسم ، بودائیسم ، تائوئیسم و مزدیسنا – ( تحقیق ) – فارسی
مَزدَیَسْنا (مزداپرستی) که به آن دین زَرْتُشْت/زَرْدُشْت و یا دین بِهی (بِهْدین) هم میگویند،[۲][۳][۴] دینی است که از آموزههای رهبر دینی ایرانی، زرتشت اسپیتمان، سرچشمه میگیرد.[۵] در جهانبینی مزدایی، جهان صحنه برخورد میان خیر و شر است و در فرجام کار، نیکی بر بدی پیروز خواهد شد.
در مزدیسنا المانهایی از یکازچندپرستی، یکتاپرستی/یگانهانگاری و چندخدایی دیده میشود.[۶][۷][۸][۹] بسیاری از ویژگیهای مزداپرستی مانند یکتاپرستی[۱۰] باور به ظهور منجی، آزادی اراده، حسابرسی پس از مرگ و همچنین بهشت و دوزخ بر ادیان و مکاتب فلسفی دیگر، نظیر مسیحیت، یهودیت، اسلام، گنوسیسم، فلسفه یونانی، بهائیت و آیین بودایی تأثیر گذاشتهاند.[۱۱][۱۲][۱۳] اهورامزدا، ایزد ازلی و نیکخواه، ایزد برتر و آفریننده نیکیهای جهان از دید مزداپرستان است.[۱۴]
چکیده آموزه های هندوئیسم ، بودائیسم ، تائوئیسم و مزدیسنا
تحقیق
زبان : فارسی
نوع فایل : pdf
فروشگاه A,Z.I’M
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.